سناریوی آینده فناوری ایران
معاون وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات مطرح کرد؛
امیر ناظمی، معاون وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات، در نشست «ایران هوشمند» به آینده فناوری اطلاعات ایارن اشاره کرد و از چهار سناریو نام برد.
امیر ناظمی، معاون وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات، در نشست ایران هوشمند گفت: سناریو اگر فناوری محور و مبتنی بر تکنولوژی باشد به موضوعات دیگر نیز وابسته است.
وی افزود: سناریو یعنی راهها و آیندهای که میتواند اتفاق بیوفتد، سناریوها آینده مختلفی هستند که اگر اتفاق بیوفتد نوع وضعیت متفاوت میشود.
ناظمی با مطرح کردن این سوال که «چه سناریوهایی آینده فناوری و اطلاعات را شکل خواهد داد؟» به عدم قطعیتها اشاره کرد و ادامه داد: وضعیتی که ما به دوگانگی میرسیم و هر کدام از آنها میتواند اتفاق بیوفتد که اگر اتفاق بیوفتد سرنوشت ما را تغییر میدهد.
معاون وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات با بیان اینکه دوعدم قطعیت جدی پیش روی حوزه فناوری و ارتباطات ایران و جهان وجود دارد گفت: عدم قطعیت اول این است که آیا بین بازیگران حوزه فناوری اطلاعات و ارتباط جنگ رخ خواهد داد یا نوعی رقابت توام با همکاری خواهد بود.
امیر ناظمی افزود: دومین عدم قطعیت، عدم قطعیت اجتماعی است؛ آیا از لحاظ اجتماعی جامعه اعتماد میکند و پذیرای تغییرات است؟ یا به دیده شک نگاه میکند و در برابر آن مقاومت دارد؟
این مقام مسئول، عدم قطعیتها را سبب بهوجو آمدن سناریو دانست و عنوان کرد: عدم قطعیتها که به وجود میآید، سبب تشکیل سناریو میشود. ما از بین این دو به چهار سناریو دست پیدا کردیم.
ناظمی درباره سناریوی اول گفت: در این سناریو ما شاهد نوعی همکاری و رقابت بین بازیگران اصلی هستیم و جامعه هم اعتماد دارد و پذیرا است که ما اسم آن را «مغز جهانی خصوصی سازی» گذاشتهایم.
وی ادامه داد: در این سناریو اعتماد عمومی وجود دارد، از ابزارهای فناوری اطلاعات و ارتباطات به صورت گسترده استفاده میشود، رقابت بین شرکتها و کشورها وجود د ارد و تبادل اطلاعات میکنند در این سناریو اصل رقابت بر سر دستیابی به دیتا است و چیزی که اهمیت دارد این است که ما تا چه اندازه میتوانیم از تکنولوژیها استفاده کنیم.
معاون وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات، سناریوی دوم را اینگونه توضیح داد: سناریویی است که در کنار اعتماد عمومی، رقابت و درگیری بین کشورها و نوعی نزاع بین فضا وجود دارد. کشورها در حد خودشان برای دستیابی به دیتاها نبرد میکنند و دنیا به بلاگهایی تقسیم میشود که شرکتها و کشورها سعی میکنند حفاظت خود از دادهها را حفظ کنند و نقطه اصلی، رقابت و برگشت نوعی ملیگرایی در حوزه فناوری و اطلاعات است.
وی ادامه داد: در سناریوی سوم بین شرکتها و کشورها برای دستیابی به دیتا و تکنولوژی درگیری وجود دارد. اسم این سناریو را «دارک وب» میگذاریم چرا که همه به دنبال دستیابی به اطلاعت غیر مشروعاند. در این حالت سیاه، امنیت و اطلاعات رشد میکند، اما به آن مانند یک اسلحه نگاه میشود و همین باعث می شود جهت استفاده از تکنولوژی پایداری و مقاومت وجود داشته باشد.
ناظمی در پایان به رقابت بین بازیگران و شرکتها اشاره کرد و گفت: همکاری و رقابت بین شرکتها و بازیگران وجود دارد، اما مردم مقاومت میکنند و با دیده شک مینگرند. در این زمان هوشمندی به تعویق میافتد و با وجود تکنولوژی، افراد تمایلی به استفاده از آن ندارند و دولتها تمایل پیدا میکنند دیتاها را جمع آوری کنند.