وقتی استارتاپها به یکدیگر کمک نکنند، نمیتوان از دیگران انتظار کمک داشت
سعید تیموری، همبنیانگذار آیبینو:
استارتاپها در این اکوسیستم به صورت جزیرهای کار میکنند و از هم خبر ندارند. مسلما تنها ما هستیم که درک خوبی میتوانیم از حال هم داشته باشیم و درجاییکه خودمان به هم کمک نکنیم، نمیتوان از دیگران انتظار کمک داشت یا اینکه بتوانند مشکلاتمان را حل کنند.
سعید تیموری، همبنیانگذار استارتاپ آیبینو، آن را به این صورت معرفی میکند که آیبینو سامانه برگزاری مناقصات شفاف بیمهای است. تیموری از اینکه چطور ایده این استارتاپ به وجود آمده است میگوید: «حدود یک سال فعالیت در زمینه بازاریابی بیمه داشتم و متوجه شدم که در این بازار یک خلاء بزرگ وجود دارد. مشتریها نیاز داشتند قیمتهای شرکتهای مختلف را بدانند و آنها را با هم مقایسه کنند و بعد تصمیم بگیرند. از سوی دیگر نمایندگان بیمه هم به بازاریابی و پیدا کردن مشتریهای بیشتر، نیاز داشتند. به همین دلیل ما برای ایجاد یک پلتفرم دووجهی اقدام کردیم. در یک سمت نمایندگان بیمه با مشتری روبرو میشوند و از سمت دیگر مشتریها درخواست میدهند و از نمایندگیهای مختلف قیمت میگیرند. اسم این پلتفرم آیبینو شد و باعث شد مشتریان و تمام نمایندگان یکجا جمع شوند.» او اشاره میکند با استفاده از این پلتفرم، مشتریان میتوانند خدمات بیمهای با پایینترین قیمت ممکن در بازار داشته باشند. علاوه بر اینکه هزینه مالی و زمانی برای برگزاری مناقصات توسط خود شرکت نخواهند داشت.
به گزارش خبرگزاری شنبهپرس، به گفته سعید تیموری، از آغاز به کار این استارتاپ سه ماه میگذرد. دو نفر نیرو دارد که هردو همبنیانگذار این استارتاپ هستند و تا الان با سرمایه شخصی پیش رفتهاند. تیموری اشاره میکند با اینکه پیشنهاد سرمایهگذاری داشتیم اما هدفمان این است که به نقطه مورد نظر برسیم بعد از آن اقدام به جذب سرمایه کنیم چراکه در مراحل اولیه نمیتوانیم با قیمت مناسب مقداری از سهام را واگذار کنیم.
تشکیل تیم، اولین چالش در راهاندازی آیبینو
تیموری از اولین مشکلی که در راهاندازی این استارتاپ با آن مواجه شده بود اینطور میگوید: «اولین چالشی که در شروع کار با آن مواجه بودم، تشکیل تیم بود. با توجه به تحقیقاتی که کرده بودیم و شنیده بودیم که کار درست این است که برای طرح، هزینه زیادی صرف نشود. من به ایده ایمان داشتم ولی با توجه به تجربیاتی که از دیگران داشتم، تصمیم گرفتم به دنبال همبنیانگذار فنی بگردم. اگر میخواستیم حتی یکنفر به عنوان طراح داشته باشیم، باید ماهیانه حدود 2 الی 3 میلیون تومان هزینه میکردیم.»
پویا سلیمانی همبنیانگذار فریلنسری آیبینو
او ادامه میدهد با توجه به تعداد بالای استارتاپها که این روزها در حال شکلگیری است، پیدا کردن شخص فنی آنهم به صورت همبنیانگذار کار بسیار مشکلی بود. در نهایت من موفق شدم مشکلم را به وسیله سایت پارسکدرز حل کنم. سایتی که در زمینه کاریابی فریلنسری فعالیت میکند. در آن سایت تعداد زیادی برنامهنویس حضور دارند، درخواستم را دادم و از این طریق با پویا سلیمانی همکار من و همبنیانگذار آیبینو آشنا شدم. پویا در شیراز و من در تهران هستم و به صورت دورکاری با یکدیگر فعالیت میکنیم و کار را پیش میبریم.
در مدت 3ماه به 80درصد از پیشبینیها رسیدهایم
همبنیانگذار آیبینواشاره میکند این استارتاپ درآمد دارد ولی جوابگوی تمام مخارج آن نیست. «ما در کنار این درآمد از راههای دیگر امرار معاش میکنیم.» تیموری به عمر کوتاه استارتاپشان اشاره میکند و میگوید: «در حال حاضر به سطحی که میخواستیم رسیدهایم و در این 3ماه تقریبا 80درصد پیش بینیها صورت گرفته است ولی به دنبال یک رشد بزرگ هستیم. برای راه رسیدن به این رشد، به نتایجی دست پیداکردیم اما هنوز این راهحلها تست نشده اند.»
بزرگترین چالش فعلی آیبینو، جذب مشتری و تبلیغات
به گفته تیموری، بزرگترین چالشی که در حال حاضر این استارتاپ با آن روبروست، جذب مشتری است. او معتقد است به دلیل نوع فعالیتشان که بیشتر بیمهنامههای حقوقی است و در سطح ارگانها و سازمانهای بیزینسی و شرکتها بسته میشود، انجام تبلیغاتی که مدیران عامل یا مدیران مالی شرکتها در معرض آن باشند، کار دشواری است و همچنان با این مورد دست و پنجه نرم میکنند. تنها راهی که فعلا به آن مشغول هستند، بازاریابی حضوری و تبلیغات فرد به فرد با افراد مورد نظر در شرکتهاست.
بزرگترین کمبود اکوسیستم، جزیرهای کار کردن استارتاپهاست
همبنیانگذار استارتاپ آیبینو معتقد است درحال حاضر بزرگترین کمبود در اکوسیستم استارتاپی ایران این است که استارتاپها به این دید برسند تا دورهم جمع شوند و از هم کمک بگیرند و به یکدیگر کمک دهند. سعید تیموری ادامه میدهد: «استارتاپها در این اکوسیستم به صورت جزیرهای کار میکنند و از هم خبر ندارند. مسلما تنها ما هستیم که درک خوبی میتوانیم از حال هم داشته باشیم و درجاییکه خودمان به هم کمک نکنیم، نمیتوان از دیگران انتظار کمک داشت یا اینکه بتوانند مشکلاتمان را حل کنند.» او در ادامه پیشنهاد میدهد به صورت اینترنتی و مجازی یا حضوری جلساتی ترتیب داده شود تا استارتاپها کاملا با یکدیگر در ارتباط باشند. مانند جلسات همفکر که هفتگی به همین منظور تشکیل میشود ولی اکوسیستم ما به جلساتی جدیتر و اثربخشتر نیازمند است. البته در جاییکه خود صاحبان کسب و کار نوپا به این مطلب برسند که باید دست به دست هم داده و مشکلات را به کمک هم حل کنند.