سبک زندگی استارت آپی: یک قدم پا پس بکشید، استرس صد قدم جلو می‌آید
با اضطراب چشم‌در‌چشم شوید و مهارش کنید
نفس‌های سریع، گر‌گرفتگی و تعریق، لرزش دست‌ها و احساس گیر‌افتادن در فضایی ناامن، تنها برخی از علائمی هستند که با تجربه‌کردن استرس، سراغ شما می‌آیند. استرسی که بوق ماشین‌ها، آلودگی هوا، اخبار دلخراش و همکاران آزار دهنده می‌توانند به شما وارد کنند، بدون تردید خود را با نشانه‌های جسمی به شما معرفی می‌کند؛ نشانه‌هایی که اگر آنها را جدی بگیرید، استرس گاه و بی‌گاهتان، به اختلالی مزمن و نیازمند درمان تبدیل نمی‌شود.
نفس‌های سریع، گر‌گرفتگی و تعریق، لرزش دست‌ها و احساس گیر‌افتادن در فضایی ناامن، تنها برخی از علائمی هستند که با تجربه‌کردن استرس، سراغ شما می‌آیند. استرسی که بوق ماشین‌ها، آلودگی هوا، اخبار دلخراش و همکاران آزار دهنده می‌توانند به شما وارد کنند، بدون تردید خود را با نشانه‌های جسمی به شما معرفی می‌کند؛ نشانه‌هایی که اگر آنها را جدی بگیرید، استرس گاه و بی‌گاهتان، به اختلالی مزمن و نیازمند درمان تبدیل نمی‌شود.
به بدنتان گوش کنید. مطمئن باشید که به خوبی، شما را از مشکلاتی که با آنها درگیر شده است، باخبر می‌کند. احساس می‌کنید قلبتان به هم فشرده شده؟ توي گلویتان چیزی سنگینی می‌کند؟ نفس‌تان تند شده؟ سرتان گیج می‌رود؟ تهوع دارید و ذهنتان درست کار نمی‌کند؟ همه این نشانه‌ها می‌گویند استرس دارید. پس حالا که از وجود مشکل باخبر شدید، قدم‌های بعدی را بردارید.
نفس عمیق بکشید. سعی کنید هوا را از بینی‌تان به ریه وارد کنید، شکم‌تان را تو بدهید و با فشاردادن شکم به بیرون و از راه دهان، هوای حبس‌شده را خارج کنید. این تکنیک ساده، به شما توان مسلط‌شدن به شرایط جسمی‌تان و کاهش نشانه‌ها را می‌دهد.
ذهنتان را بکاوید. چه افکاری از سرتان می‌گذرد؟ چه چیزهایی را احساس می‌کنید؟ افکارتان مخوف و فاجعه‌ساز هستند؟ بیشتر ترس را القا می‌کنند یا اینکه فکر گریختن از شرایط اضطراب‌آور را در ذهنتان مرور می‌کنید؟ شما باید بدانید در سرتان چه خبر است تا دقیقا بفهمید کجای کارید.
به جای سرکوب‌کردن خودتان با افکار منفی، جمله‌های مثبتی را در ذهن مرور کنید. مثلا به جای اینکه بگویید این شرایط مرا دیوانه می‌کند، دیگر تحمل ندارم، به خود بگویید «عرق کرده‌ام و تند نفس می‌کشم، اما انگار می‌توانم سرعت نفس‌هایم را کمتر کنم. می‌توانم چند قدم راه بروم و مطمئنم که این لحظه، هرچقدر که دشوار باشد، می‌گذرد و جهان من در این شرایط پایان نمی‌یابد. تلاش برای عقلانی فکر‌کردن و تحلیل شرایط به شما احساس خوبی نسبت به خودتان می‌دهد و این احساس خوب، زمینه را برای عملکرد بهتر فراهم می‌کند.