آیا اتومبیل‌های خودران به همان خوبی که نشان می‌دهند، هستند؟
اتومبیل‌های خودران می‌توانند برای محیط‌زیست، سلامتی و حفظ حریم شخصی ما خطرناک باشند.
به‌رغم مزایای اتومبیل‌های خودران، منتقدانی نیز هستند که این خودروهای هوشمند را برای جوامع بشری مفید ندانسته و لزوم اصلاح زیرساخت‌های حمل‌ونقل را واجب‌تر از وعده‌های بلندپروازانه تکنولوژی می‌دانند.
تردد انسان‌ها با وسایل نقلیه خودران، خبری است که این روزها در اکوسسیستم تکنولوژی جهان به صورت برجسته‌ای مطرح شده است و همه کمابیش از آینده نه چندان دوری صحبت می‌کنند که اتومبیل‌های خودران حضور پررنگی در آن خواهند داشت.
بنابراین دیگر نباید نگران ترافیک، گرفتار شدن در زیر باران، شلوغی متروها و خطرات جانی باشیم، زیرا این اتومبیل‌های خودران حتی هنگامی که ما خواب هستیم یا سریال مورد علاقه‌مان را تماشا می‌کنیم نیز ما را به مقصد خواهند رساند.
اما متأسفانه باید از این رؤیای شیرین بیدار شویم، چراکه آینده همیشه با توهم همراه بوده است! حتی اگر اتومیبل‌های خودران به واقعیت نیز تبدیل شوند، آنها درمان جادویی حمل‌ونقل، آنگونه که میلیاردهای فناوری وانمود می‌کنند، نخواهند بود. قطعا این اتومبیل‌ها مزایایی را برای مدیرعامل‌های مستقر در سیلیکون‌ولی ایجاد می‌کنند، اما اوضاع عموم مردم چطور خواهد شد؟ بهتر یا بدتر؟
باید قبول کنیم که تحقق وعده اتومبیل‌های خودران خیلی دورتر از آن چیزی است که شرکت‌های فنی نوید آن را می‌دهند. فراموش نکنیم که در ۱۸ مارس سال ۲۰۱۸ یکی از وسایل نقلیه خودراننده اوبر برای انجام آزمایش خود، فردی را که در حال عبور از خیایان با دوچرخه بود، زیر گرفت و کشت. چراکه برای این اتومبیل هوشمند تعریف نشده بود که ممکن است یک عامل انسانی از معبری که عبورومرور در آن ممنوع است، عبور کند! بنابراین هنوز راه زیادی وجود دارد که اتومیبل‌های خودران بتوانند بدون دخالت یک عامل انسانی رانندگی کنند.
با وجود اینکه شرکت‌های فنی قول داده‌اند اتومبیل‌های خودران، بسیاری از مشکلات حمل‌ونقل مانند ترافیک، پارک و مالکیت خودرو را حل کنند، اما باید بپذیریم که بسیاری از این وعده‌ها رؤیایی بیش نیستند و ما باید واقع‌بین باشیم. این ادعا که وسایل نقلیه خودران ارزان‌تر هستند، جای سؤال دارد و باید قبول کنیم مشکلات فعلی حمل‌ونقل در آینده نیز وجود خواهند داشت.
نکته‌ای که به نظر می‌رسد باید بیشتر مورد توجه قرار بگیرد، مردم هستند، نه اتومبیل‌ها. شبکه حمل‌ونقل شهرها و مشکلات عظیم آن نیاز به بهبود زیرساخت‌ها دارد و بنابراین در درجه اول باید زیرساخت‌های شهری اصلاح شوند. بر این اساس بسیاری از منتقدان بر این باور هستند که ما به جای اتومبیل‌های خودران، به شهرهایی نیاز داریم که مردم بتوانند به راحتی پیاده‌روی و دوچرخه سواری کنند، مواد غذایی خود را راحت‌تر تهیه کرده، سریع‌تر به پزشک مرجعه کنند و در رساندن فرزندان خود به مدرسه مشکل نداشته باشند.