جای خالی یک همافزایی نتیجهبخش در اکوسیستم حس میشود
علی عمیدی، مدیرعامل کارن کراد در رابطه با برگزاری جلسات I-MEET توضیح میدهد
این جلسات یک جلسه دولتی نیست یعنی برگزاری آن به این مفهوم نبوده که عدهای را دورهم جمع کنیم و بگوییم دغدغهها را مطرح کنند و آنها را به دولت یا نهادهای خاص مربوطه انتقال دهیم. شیوه کار ما در I-MEET به این صورت است که خودمان افراد را انتخاب میکنیم و تمام اتفاقات خاصی که میخواهیم بیفتد را در همان اتاق رقم میزنیم. هم دولت و بخشهایی از آن حضور داشتند و هم بخش خصوصی؛ به اعتقاد ما همه اجزاء باید با هم و درکنار هم باشند و کمک کنند تا مشکلات موجود حل شود.
کارن کراد هفته گذشته جلسهای به نام I-MEET در دانشکده برق و کامپیوتر دانشگاه تهران برگزار کرد. در این جلسه، سرمایهگذاران اکوسیستم استارتاپی، مدیران شتابدهندهها و فعالان حوزه IT و تعدادی از افراد مشغول در سازمانهای دولتی تاثیرگذار در این حوزه هم حضور داشتند. این گردهمایی، اولین جلسه I-MEET بود که به گفته علی عمیدی، مدیرعامل کارنکراد، با هدف شناسایی چالشها و دغدغههای این حوزه و ارائه راهحلهای عملی و کاربردی برای آنها برگزار شد. در همین رابطه با علی عمیدی به گفتوگو نشستیم:
علت برگزاری جلسه I-MEET چه بود؟ کارن کراد چه مسئله یا کمبودی را در اکوسیستم دید که به برگزاری چنین جلسهای احساس نیاز کرد؟
بعد از اینکه تعداد شرکتهای سرمایهگذاری عضو در پلتفرم کارنکراد، به 140 شرکت رسیدند، حس کردیم لازم است که این کامیونیتی را دورهم جمع کنیم و شبکهای که به وجود آمده است را عمیقتر کنیم و به یک همافزایی نتیجهبخش برسیم. این موردی بود که هیچوقت در جای دیگری اتفاق نیفتاده است.
مواردی به چشم ما آمد که فکر کردیم آنها را برای یکبار با تمام فعالان این حوزه و تمام شبکهای که با ما کار میکنند و در ارتباط هستیم، به اشتراک بگذاریم تا بتوانیم کارهای جدیدی که تا حالا انجام نشده را رقم بزنیم؛ اتفاقاتی مانند سرمایهگذاریهای مشترک، همکاریهای مشترک برای به وجود آوردن و پیدا کردن منابع بهتر از دل دانشگاهها، بحثهای مربوط به توسعه سرمایهگذاریهای خرد در اکوسیستم و توسعه کرادفاندینگ یا همان جمع کردن پول خرد جمعی، اینها از جمله اتفاقاتی هستند که تا به حال اقدام جدی برای آنها صورت نگرفته است و به نظر میرسد شخص یا مجموعه دیگری هم قادر به انجام آن نبوده است.
طرف دیگر ماجرا هم این است که بتوانیم به یکدیگر کمک کنیم تا در این شرایطی که در کشور وجود دارد، ریسک را برای همدیگر کم کنیم و بتوانیم با کمک هم این شرایط را به بهترین نحو بگذرانیم. برای مثال یکی از سرمایهگذاران فقط در مراحل ارلیاستیج سرمایهگذاری میکند و دیگری در لیتاستیج. این سرمایهگذار میتواند دیگری را ساپورت کند و به همین دلایل و این صورت ما تصمیم به برگزاری جلسات I-MEET گرفتیم و آن را اجرا کردیم. هدف اصلی آن هم این بود که این نتورکینگ شکل بگیرد و دغدغهها بیان شود و قدم به قدم در جلسات بعدی بتوانیم راهحلهای اجرایی برای این دغدغهها و مسائل به وجود آوریم.
روند انجام کار یا شیوه کار این جلسات به چه شکل طراحی شده است که اثربخشتر باشد؟
این جلسات یک جلسه دولتی نیست یعنی برگزاری آن به این مفهوم نبوده که عدهای را دورهم جمع کنیم و بگوییم دغدغهها را مطرح کنند و آنها را به دولت یا نهادهای خاص مربوطه انتقال دهیم. شیوه کار ما در I-MEET به این صورت است که خودمان افراد را انتخاب میکنیم و تمام اتفاقات خاصی که میخواهیم بیفتد را در همان اتاق رقم میزنیم. هم دولت و بخشهایی از آن حضور داشتند و هم بخش خصوصی؛ به اعتقاد ما همه اجزاء باید با هم و درکنار هم باشند و کمک کنند تا مشکلات موجود حل شود.
ما چشممان به دیگران نیست، چشممان به همان اتاق، همان بحثها و همان آدمهاست که باشند، تصمیمگیری کنند و شرایط بهتری را برای اکوسیستم رقم بزنند. این هدف ما برای I-MEET بوده و طبعا بحث در اولین جلسه ناتمام مانده. ما در جلسه اول توانستیم کمی از لحاظ روانشناسی این قضایا را بررسی کنیم و طبعا دوست داریم ریسکهای موجود در این فضا و فشارهایی که در این شرایط به سرمایهگذاران میآید همه را بررسی کنیم و در جلسه گذشته توانستیم به یک جنبه و آنهم ارتباط بین سرمایهگذار و دانشگاهها بپردازیم و قسمتی از برنامه هم صرف بیان دغدغهها شد.
به عنوان خروجی جلسه اول، ما در کارنکراد الان دغدغههای بیان شدهای داریم که باید با مشارکت بقیه افراد حاضر در جلسه، برای تک به تک آنها راهحلهای اجرایی پیدا کرده و آنها را حل کنیم. به این صورت کمی فضا را برای خودمان که همه عضوی از این اکوسیستم هستیم، راحتتر کنیم.
انتخاب افراد حاضر در این جلسه به چه شکل صورت گرفته بود و آیا امکان این وجود دارد که افراد داوطلبانه در این جلسات شرکت کنند؟
همه این افراد، آدمهای انتخاب شده و صلاحیتداری بودند که در گام اول، از فیلتری به جز کار کردن با ما رد نشده بودند. افراد حاضر در این جلسات، بازیگران اصلی این اکوسیستم هستند که باید با ما ارتباط بگیرند و شروع به برقرار کردن دیالوگ کنند که این دیالوگ لزوما در آن رویداد خاص صورت نمیگیرد چرا که حضور تمام افراد در یک اتاق و صحبت کردن همه با هم در واقع نشدنی است. ما در مجموعه کارنکراد از تمامی افرادی که میتوانند در این راه کمک کنند میخواهیم بیایند و با کمک همدیگر بتوانیم یک تکان واقعی به چنین ماجراهایی در کشور بدهیم و به این مفهوم است که هرکسی که علاقمند است به سمت ما بیاید؛ دانشگاههای بزرگ و شرکتهای خدماتی که میتوانند کارهای سرمایهگذاری بر استارتاپها را تسهیلگری کنند به سمت ما بیاید، ما استقبال میکنیم و بهترین سرویسی که در وسع و توان ما باشد به آنها بدهیم.
چشمانداز و برنامه شما برای I-MEET چیست؟
ما میخواهیم که این رویداد را به یک گردهمایی تبدیل کنیم که واقعا خروجی داشته باشد و بتوانیم واقعا بین بازیگران اصلی حاضر در َآن، در اکوسیستم تقسیم وظیفه کنیم. هدف ما داشتن این نگاه نیست که بخش خصوصی دور هم جمع شوند و فقط دغدغههایشان را بگویند بدون اینکه هیچ راهحلی برایش پیدا نشود. ما معتقد هستیم در نقطه کنونی که قرار داریم، باید به دولت کمک کنیم آنهم به این صورت که بگوییم ما خودمان فکر کردیم و مشکل اکوسیستم را پیدا کردیم و این هم راه حل این مشکل. حالا شما به عنوان دولت در حوزههایی که میتوانید ما را ساپورت کنید تا به سمت جلو حرکت کنیم. در حالت کالی ما نباید منتظر فرد ثالثی بمانیم که بیاید و برای ما کاری کند بلکه باید خودمان دست به دست هم دهیم و کار را انجام دهیم.
یکی از برنامه های اصلی ما در این راه کرادفاندینگ است؛ به این صورت میخواهیم سرمایههای خرد را در کنار هم جمع کنیم تا به پول بزرگی تبدیل شود. این کانسپتی را در ذهن ما ایجاد میکند که افراد حتی با توان کم، وقتی کنار هم قرار بگیرند، میتوانند کار بزرگی انجام دهند. ما هم دقیقا به دنبال همین موضوع در برنامه I-MEET هستیم که البته هدف ما لزوما پول نیست و هر کدام از ما برای بهتر شدن شرایط این اکوسیستم میتوانیم کاری انجام دهیم. اگر هر فرد کاری هرچند به ظاهر کوچک انجام دهد، در تعداد بالایی اگر انجام شود، به یک حرکت خوب و محکم به سمت جلو تبدیل میشود و ما در کارنکراد امیدواریم بتوانیم این کار را انجام دهیم و از پس این ماجرا برآییم.
البته این رویداد متعلق به ما نیست و برای تمامی بازیگران این اکوسیستم تعریف شده است و هرکسی که فکر میکند میتواند نقشی در این راه داشته باشد را ما دعوت میکنیم و خواهش میکنیم که بیایند و در این راه کمک کنند.
در رابطه با برگزاری جلسات هم فعلا برنامهریزی ما به این صورت است که بتوانیم به صورت ماهیانه یا دوماه یکبار، جلسات را انجام دهیم. در رابطه با جلسهای که برگزار شد، برنامه ما به این صورت است که روی یکی از مواردی که در جلسه قبل مطرح شد کار کنیم و برنامهریزیهای لازم آن را انجام دهیم و با حضور بازیگران اصلی آن حوزه در جلسه بعدی که یک یا دو ماه آینده برگزار میشود به نتیجه برسیم.
کمی هم از کارنکراد و فعالیتهایش توضیح دهید
کارن کراد به عنوان یک سامانه آنلاین کارآفرینی یا یک شتابدهنده مجازی از سال 94 شروع به فعالیت کرده است. محوریت اصلی فعالیت کارنکراد تامین سرمایه است که این تامین سرمایه میتواند به صورت کرادفاندینگ یا جمعآوری سرمایههای خرد مردم هم باشد. که البته یکی از برنامههای اساسی کارنکراد همین مورد است.
تا به امروز حدود 730 کارآفرین به سمت ما آمده است که بعد از ارزیابی و ارزشگذاریهایی که انجام میدهیم حدود 230 پرونده تایید شدند و توانستند از سرویسهای ما استفاده کنند که بسته به نیازی که داشتند یا به سرمایهگذاران ارتباط داده شدهاند یا شرکتهای حقوقی و یا حتی مجموعههایی که در زمینه مالی و بیمهای فعالیت دارند. امروز با افتخار اعلام میکنم که از این تعداد 25 تیم موفق به جذب سرمایه شدند.
شبکه فعالیت ما در حال حاضر حدود 140 شرکت سرمایهگذاری، 50 منتور، 40 شرکت حوزه مالی و اقتصادی و بیمه و همینطور 5 دانشگاه بزرگ است. ما تنها یک پلتفرم برای وصل کردن نیستیم بلکه قدم به قدم آنها را جلو میبریم و همراه با آموزش و تامین نیازها، آنها را به یکدیگر وصل میکنیم. البته باید در اینجا اشاره کنم که ما حوزه فعالیت خاصی نداریم هم شرکتهای حوزه IT و هم حوزههایی غیر از آن میتوانند از سرویسهای ما بهرهمند شوند. ما هیچ محدودیتی از لحاظ حوزه کاری نداریم؛ تنها شرط و محدودیت ما این است که شایستگیهای لازم را داشته باشند و فیلتر ما را رد کرده باشند تا ما پیش سایر بازیگران شرمنده نشویم.
دو تا از بزرگترین کارهایی که کارنکراد تا الان انجام داده است، همکاری با فرابورس در نمایشگاه فیناستارز و همکاری با پارک پردیس در نمایشگاه اینوتکس بود که در هر دو رویداد بخش کافه سرمایه را برگزار کردیم. در فیناستارز حدود 150 جلسه گذاشته شد که از این تعداد 123 جلسه برگزار شد و 78 تا به مراحل بعدی مذاکرات راه پیدا کردند. در اینوتکس هم حدود 120 جلسه داشتیم که 115 تا برگزار شد و 66درصد آنها به مرحله بعد رسیدند و امیدواریم با جمعبندی و به نتیجه رسیدن این تعداد جلسات به حجم خوبی از سرمایهگذاری در چند ماه آینده برسیم.
آیا برای جذب سرمایه خارجی برای استارتاپها هم برنامه خاصی دارید؟
در این رابطه هنوز فعالیت جدی شکل ندادهایم. البته با وزارت اقتصاد سر این موضوع در حال مذاکره هستیم که به این صورت بتوانیم یک لاین خوب برای سرمایهگذاری بینالمللی شکل بدهیم. ولی در حال حاضر نه شرایط ایران خیلی مناسب است و ایجاب میکند که به دنبال جذب سرمایه خارجی باشیم و نه اینکه معتقدیم پول داخل تمام شده است و باید به سراغ پولهای خارج برویم. پول داخلی هنوز هست و باید مطابق با آن طرح هم داشته باشیم. ما قطعا به دنبال این هستیم که سرمایهگذاران بینالمللی را متقاعد کنیم که داخل ایران سرمایهگذاری کننند ولی خوب شرایطی هم در این زمینه حاکم است مانند تحریم که هیچکدام از آنها در کنترل ما نیست. ولی ما به این سمت هم در حال حرکت هستیم و به محض اینکه ارتباطات به شکل منطقی شکل بگیرد، حتما اقدام خواهیم کرد. امروز در این شرایط و سطحی که استارتاپهای ما قرار دارند و کار میکنند، به عقیده ما نیازی برای این کار نیست. شاید در حال حاضر شرکتهای خیلی بزرگ به جذب سرمایه خارجی نیاز دارند ولی برای استارتاپهای کوچک به این صورت نیست.