برای تعامل بین استارتاپ‌ها و VCها باید به یک زبان مشترک رسید
در نشست هم‌اندیشی استارتاپ‌ها و صندوق‌های سرمایه‌گذاری جسورانه مطرح شد:
شایان شلیله، دبیر انجمن صنفی کسب‌وکارهای اینترنتی: «از چنین جلساتی نباید انتظار خروجی به شکل سرمایه‌گذاری روی استارتاپ‌ها داشته باشیم. ما با برپایی چنین جلساتی به دنبال ساختن اکوسیستم هستیم؛ به این شکل که موقعیتی فراهم شود تا VC ها و استارتاپ‌ها بنشینند و خارج از چارچوب‌های اداری با یکدیگر صحبت و مشکلات خود را مطرح کنند.»
امروز، 22 مهر 97، نشست هم‌اندیشی استارتاپ‌ها با صندوق‌های سرمایه‌گذاری جسورانه برگزار شد. به گزارش خبرگزاری شنبه‌پرس، در این نشست حاضرین که صندوق‌ها و سرمایه‌گذاران خطرپذیر و استارتاپ‌ها بودند در ابتدا کمی خود و کسب‌وکارشان را معرفی کردند و مشکلات و چالش‌های خود را در تعامل با یکدیگر بیان کردند.
از جمله مواردی که استارتاپ‌های حاضر در جلسه، به آنها اشاره کردند:
- تنها یک استارتاپ متوجه می‌شود که استارتاپ و مشکلات آن چیست. ایران یکی از سخت‌ترین مناطق دنیا برای راه‌اندازی و نگهداری استارتاپ است. سرمایه‌گذاران خطرپذیر باید شناخت و حمایت بیشتری از استارتاپ‌ها داشته باشند.
- جذب سرمایه، فرایند طولانی مدت و تمام نشدنی است که استارتاپ‌ها را خسته می‌کند و به نقطه‌ای می‌رسند که دیگر امیدی ندارند. باید وضعیت مشخص شود که آیا قصد همکاری و کارکردن با یکدیگر وجود دارد یا نه. اگر اراده به سرمایه‌گذاری هست باید اعلام شود تا استارتاپ‌ها هم دلگرم شوند.
- در چنین شرایط اقتصادی که به شدت متاثر از شرایط سیاسی کشور است و بازار به سرعت دست رقیبان خارجی می‌افتد باید جذب سرمایه درست و به موقع انجام شود؛ با یک سرمایه‌گذار مناسب امکان نفوذ به بازارهای جدید که فرصت‌های زیادی هم در آن وجود دارد فراهم می‌شود.
- VC ها در مباحث حقوقی بسیار سخت گیرند و قراردادهایی بسیار حجیم و پیچیده مقابل استارتاپ‌ها می‌گذارند. با چنین شرایطی استارتاپ‌ها باید یک بخش یا واحد مجزای حقوقی داشته باشند که با ماهیت استارتاپ بودن و یک تیم کوچک مغایر است اگر بخواهیم شرایط مد نظر VC ها را انجام دهیم باید برای هر کدام از موارد موردنظر آنها یک نیروی جداگانه بگیریم.
- VC ها برای انجام و طی فرایند عجله‌ای ندارند و در این پروسه، یک هفته، دو هفته یا ۶ ماه برایشان اهمیت زیادی ندارد در صورتیکه برای استارتاپ‌ها ۱ ساعت، ۱ روز و ۱ هفته هم تاثیرگذار است.
- باید یک زبان مشترک بین استارتاپ‌ها و VC ها به وجود بیاید تا به خوبی یکدیگر را درک کنند. استارتاپ‌ها با نیروی کم دغدغه‌های زیادی دارند؛ از مسائل مربوط به فیلترینگ گرفته تا شرایط اقتصادی کشور که به نوعی می‌توان گفت تمامی آنها به قانون برمی‌گردد. تمامی اینها در حالی است که رویکرد VC ها نسبت به سرمایه‌گذاری روی استارتاپ‌ها ریسک است و به سختی شرایط برد-برد را در قراردادها نظر می‌گیرند. این مورد را می‌توان با تعامل بیشتر استارتاپ‌ها و VC ها و کمک نهادهای صنفی در رابطه با قراردادها برطرف کرد.
- باید قبول کرد در شرایط فعلی کشور، این استارتاپ‌ها هستند که می‌توانند مشکلات را حل کنند. اگر این مسئله را قبول کنیم که می‌خواهیم مشکلات مملکت را حل کنیم، باید قدری در امور به استارتاپ‌ها کمک کنیم و آنها را حمایت کنیم.
از جانب صندوق‌ها و سرمایه‌گذاران خطرپذیر هم مواردی که در زیر آمده مطرح شد:
- سرمایه‌گذاران خطرپذیر دو سوال مطرح کردند و از استارتاپ‌ها خواستند تا به آن پاسخ دهند؛ یک اینکه استارتاپ‌ها بیان کنند که به غیر از سرمایه چه نیازهای دیگری دارند و اینکه با سرمایه‌ای که جذب می‌کنند، چه مشکلات و مسائلی را حل می‌کنند؟
- سرمایه‌گذاری خطرپذیر در ایران با منطق فایننس هم‌خوانی ندارد ولی به هرحال یا به علت علاقه یا جوی که حاکم شده است، برخی به این راه آمدند و در آن مشغول فعالیت هستند. در هر صورت واقعیتی که وجود دارد این است که سرمایه‌گذاری خطرپذیر به معنی خیریه نیست و هدف او، رساندن سود به حداکثر میزان خود است.
- ما در اکوسیستممان از جهان صحبت می‌کنیم اما هنوز اندازه ما جهانی نیست؛ استاندارد تیم‌ها و VC های ایران پایین‌تر از دنیا است. بخشی از این اتفاق ناشی از ضعف استارتاپ‌ها است و بخشی ضعف VC ها به حساب می‌آید که البته شرایط موجود در کشور هم در این رابطه بسیار تاثیرگذار است.
سرمایه‌گذاری خطرپذیر کاری از جنس تاس انداختن است
حامد ساجدی، مدیرعامل شناسا، در پایان جلسه گفت: «کار VC از جنس تاس انداختن است. در برخی لایه‌ها نباید از بخش خصوصی انتظار داشت و دولت با توجه به منابع بزرگی که دارد باید در آن لایه‌ها ورود کند.»
او ارزیابی تخصصی و موضوعی را یکی از ویژگی‌های شناسا بیان کرد و توضیح داد: «در شناسا و بحث سرمایه‌گذاری قراردادها سهل و آسانتر گرفته می‌شود؛ حتی در یک جلسه با زمان یک ساعت و نیم، پروسه ارزیابی یک استارتاپ انجام می‌شود.» او این امر را به واسطه متخصص بودن کارمندان و اینکه می‌دانند چه سوالاتی بپرسند و هم استارتاپ‌ها که در این زمینه مهارت‌های خوبی کسب کردند که به چه شکل کسب‌وکار خود را در یک جلسه برای سرمایه‌گذار ارائه دهند.»
او در پایان صحبت‌هایش به شرایط ارزی کشور اشاره کرد و گفت که باید به هر صورت ممکن سعی بر این باشد که مجموعه‌ها درآمد ارزی و یا جذب سرمایه ارزی داشته باشند؛ حتی اگر ماهیانه 100 دلار هم درآمد داشته باشند، به این صورت باید این تهدید به وجود آمده را به یک فرصت تبدیل کرد.
در چنین جلساتی به دنبال ساختن اکوسیستم هستیم نه سرمایه‌گذاری روی استارتاپ‌ها
شایان شلیله، دبیر انجمن صنفی کسب‌وکارهای اینترنتی گفت: «از چنین جلساتی نباید انتظار خروجی به شکل سرمایه‌گذاری روی استارتاپ‌ها داشته باشیم. ما با برپایی چنین جلساتی به دنبال ساختن اکوسیستم هستیم؛ به این شکل که موقعیتی فراهم شود تا VC ها و استارتاپ‌ها بنشینند و خارج از چارچوب‌های اداری با یکدیگر صحبت و مشکلات خود را مطرح کنند. به این صورت سرمایه‌گذاران و یا نمایندگان حاضر هم به منظور حل مسائل موجود به راه‌کار می‌اندیشند.» او اضافه کرد اعتماد مسئله مهمی است که باید در این زمینه به وجود بیاید و موضوعی نیست که بتوان از مقاله‌ها در آورد؛ مقاله‌ها از اکوسیستمی خارج از ایران آمده و با اکوسیستم ما و شرایط حاکم بر آن منطبق نیست.